بامداد شنبه را هیچ کدام از مردمان خوب دارالعباده فراموش نخواهند کرد روزی که قرار بود یاد و    خاطره ی چهارمین شهید محراب گرامی داشته شود و اما آن روز همراه با سرزدن آفتاب از پس کوه های محیط بر کویر؛ بهت، اندوه، حزن و مصیبت آواری شد بر سر مردمانی که به خانواده ی صدوقی عشق می ورزیدند. یادمان می آید شاید هم خوانده ایم و یا در حجم وسیعی از شنیده هایمان جا خوش نموده اند که ؛ برخی از   چیز ها باور هایی هستند که بر قامتشان رختی از قانون پوشانده اند، برخی دیگر رنگ و بوی تکرار و عادت دارند، چیزهایی هستند که بر آن ها نام و نشان عرف نهاده اند و در تنگنای حرف و کلام باور های عامه پسند معنا می شوند و برخی از این گونه چیز ها، برخی از این جنس روابط و دلبستگی ها را هیچ گونه نمی توان معنا نمود. شاید بتوان گفت نوعی از روابط که در هیچ قاموس و واژه نامه ی نمی گنجد. حرف هایی که بر زبان راندنش ممکن نیست و تصاویری که شرح و تفسیر نمی پذیرند و عشق و علاقه ی ساکنین دیرینه ی دارالعباده را به خاندان صدوقی چگونه می توان در چند واژه گنجانید و یا رابطه ی مردمان یزد نشین ِ یزدان اندیش که از همین جنس عباراتی است که تحلیل پذیر هم نیستند را با چه دانش و اندیشه ای می توان رنگ و طرحی از معنا و مفهوم بخشید که اگر تحلیل پذیر بود و یا در باور همگان درست معنا می شدند برخی در طول سالیان گذشته دچار تحلیل های نادرست و تفسیر های ناسنجیده و ناپخته نمی شدند.

صدوقی میراث پدر را بر دوش گرفته بود و این کم عظمتی نبود! پا جای یکی از ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی نهادن کاری است صعب و مشغله ای است بس پیچ در پیچ! تو باید سیاست را بدانی، خم و چم کارها را به دست بگیری، گوش شنوای مردمان کوچه و خیابان باشی، سنگ صبور دردمندان و درماندگان باشی، غم نظام بر چهره ات سایه افکنده باشد نظرات و آراء مختلف مردمان شهر و دیارت را یکجا بشنوی و تلخی ببینی و دم فروبندی که فرزند شهید محرابی و نماینده مقام عظمای ولایت و تمامی را با برخی نامهربانی ها در هم بیامیزی و لب به شکوه و گلایه نگشایی!

صدوقی میراث پدر به سرانجام رسانید و حال آن کس که به حکم اراده و تدبیر رهبر می خواهد بر جایگاه این پدر و پسر و نیز سید روح الله عزیز تکیه زند باید بداند که این جایگاه جای جانبداری و انفعال و کج خلقی نیست که اگر بود صدوقی یک بار انفعالی واکنش نشان می داد و یا خم به ابرو می آورد که همگان اذعان دارند نیاورد. صدوقی حرمت جایگاه نماز جمعه و زعامت مردمانی که از بهترین های این سرزمینند را به والاترین شکل ممکن رعایت نمود پس شایسته است آن کس که به حکم متین رهبر بر سجاده ی پهن شده در محراب ملا اسماعیل پیشانی می ساید از درگاه خداوند به تضرع این مهم طلب نماید که متانت را و صبر را و اعتدالی را که به صدوقی ها و سید روح الله عزیز عطا نمود به او نیز بدهد.

صدوقی قدر مقام عظمای ولایت را با سنگ صبور مردمان فقیر و درماندگان بی پشت و پناه دانست او آن قدر به مردمان دردمند شهر و دیارش نزدیک بود که گاه پیش پا افتاده ترین حرف را پیش او می بردند و او تمام و کمال می شنید و رهنمود می داد که گویی مهمی از احوال شهر را با او در میان نهاده اند و این بر امام جمعه ای که بر مدار و نظر رهبر فرزانه ی انقلاب ردای نمایندگی ولایت فقیه می پوشدفرضی است مؤکد که همچنان شنونده ای باشد وسیع و بردبار و جسور.

مردمان دینمدار دارالعباده این هفته چون پای در محراب نماز جمعه می گذارند ساعت ها در خود خواهند گریست و پس از هفت شبانه روزِ بهت آور باور خواهند نمود که صدوقی این بار رفتنش بازگشتی ندارد. آنان که از دورترین جای و مکان این استان و این کشور خود را به مراسم بدرقه ی باشکوه صدوقی رسانیدند را اگر خوب می نگریستی می دیدی که امام جمعه ی فقید یزد در بین تمامی لایه های اجتماع نماینده و دوستدار دارد. در مراسم ختم اگر خوب می نگریستی می دیدی که سیاسیون نیز بر اعتدال و بردباری حکیمانه ی او اذعان داشتند و اگر چه با ناپختگی چند جوان ، اندکی کامشان تلخ شد اما همگان شاهد این مهم بودند که صدوقی روح اعتدال و شکیبایی را از پس آموزه هایی که به آن باور داشت به مستمعین هر هفته اش خوب و دقیق منتقل نموده است.

اینک در شامگاه پنج شنبه ای که فردای آن باید صدوقی در محراب از نظم و تقوی می گفت به این باور رسیده ایم که انقلاب یکی دیگر از یاوران صدیق و باوفایش را از دست داده است و فردا محراب ملا اسماعیل این فراق و فقدان را با تمام وجود فریاد خواهد زد. جمعه ی پیش رو شاید یکی از حزن آلود ترین جمعه هایی باشد که بوی صدوقی همان قدر فضای مسجد و مصلای نماز دشمن شکن جمعه را عطر آگین می نماید که سنگینی فراق و فقدان امام جمعه ی مهربان و دوست داشتنی شهر و دیارمان یزد.

فردا بارها برای رحمت و مغفرت واسعه ی الهی که شامل صدوقی ها ، خاتمی و شهدای انقلاب شود بارها و بارها دست بر آسمان خواهیم گشود و بلند و از ته دل آمین خواهیم گفت و فضای سنگین نماز جمعه را با ذکر صلوات های پی در پی آرام و پذیراتر خواهیم نمود . جمعه ی پیش رو همان را به یادمان می آورد که در نخستین جمعه پس از شهادت ایه الله بزرگ حس کردیم و باور نمودیم. فردا ملا اسماعیل همه چیز را خواهد گفت. فقدانش را مهربانیش را ، صبوریش را، متانتش را و اعتدالش را و مردمان نیک اندیش و آرام یزد بر روان امام جمعه ی شهرشان بارها درود و صلوات خواهند فرستاد تا صدوقی حتی پس از پر کشیدن از این جهان ناپایدار بداند که مردمان دارالعباده فهمیند و قدر شناس و هر گز نه این جمعه و نه در طی تمام جمعه هایی که بدون صدوقی عزیز قدم در صحن و سرای ملا اسماعیل می نهند یاد و خاطره ی آن عزیز محترم را از یاد نخواهند برد.

فردا برای ساکنین دارالعباده جمعه حزن است، جمعه ی باور فقدان یک مهربان صبور، هفته ی تلخکامی از رسم نامیمون فلک که آنان که دوستشان داریم را از ما جدا می نماید. فردا برای مستمعین نخستین خطبه ی پس از صدوقی ثانیه ها تلخ و سنگین، آرام و جانکاه خواهد گذشت و این ثانیه ها آنقدر افتان و خیزان راه خود می پیمایند که آخرین نفراتی که رفتن امام جمعه ی فقید شهر و دیارمان را باور ننموده اند نیز این غم ناباورانه و این فقدان ناپسند را به عمق جان بفهمند و بر این درک واقعیت اشک تنهایی و فراق بیافشانند.

فردا برای حاضران همیشگی صفوف به هم پیوسته نماز جمعه روزی است سرشار از اندوه و تنهایی و در هفتمین آغاز ِ فراق صدوقیِ عزیز به این باور تن می دهیم که دیگر صدقی از کمبودها، ناملایمات مدیریتی، تندروی های نابخردانه و خشکسالی دارالعباده نخواهد گفت. او دیگر برخی گلایه هایی که مردمان یزد بی واسطه به او رسانده اند را از تریبون نماز جمعه نخواهد گفت و به این باور تن خواهند داد که جمعه انتظار انتظاری سخت جانکاه را باید به حزن و اندوه فراق صدوقی گره زنند و این دو را با هم به دوش کشند.

امام جمعه ی فقید یزد روحت قرین رحمت واسعه ی حضرت حق .... هفتمین روز عروج ملکوتی حضرت حجه الاسلام والمسلمین شیخ محمد علی صدوقی گرامی باد